Harmonizowanie 2.0 – Doskonalenie dotyku terapeutycznego

Dotyk to najważniejszy ze zmysłów i jest najistotniejszy dla naszego rozwoju. Bez zmysłu dotyku nie byłby możliwy nasz wzrost, poznawanie, ochrona, komunikowanie się i funkcjonowanie. W uzdrawianiu używany był od wielu tysięcy lat – pierwsze zapiski traktujące o leczniczym znaczeniu dotyku pochodzą sprzed dwudziestu pięciu wieków.

Liczne badania potwierdzają, że dotyk umożliwia niwelowanie emocjonalnych i fizycznych skutków długotrwałego stresu, przytłaczających zdarzeń i traumy.  W obecnym świecie zdominowanym przez obawy i lęki zapomnieliśmy, jednakże o dotyku i o jego ważnej roli w naszym życiu.

Dotyk jest podstawą wielu terapii np.: masażu, fizjoterapii, osteopatii i terapii manualnych a także stosowany jest jako uzupełnienie terapii werbalnych.

Może przynieść wiele korzyści, ale także zaszkodzić. W zależności od klienta, jego wcześniejszych doświadczeń oraz nastawienia terapeuty, sposobów w jaki dotykamy, może mieć pozytywny rezultat lub negatywny skutek.

Nieodpowiedni dotyk może wywołać nieprzyjemne doznania, być błędnie zinterpretowany, zostać potraktowany jako nadużycie, przywołać trudne wspomnienia oraz doprowadzić do ponownej traumatyzacji.

Właściwy i dostrojony dotyk pomaga klientowi budować poczucie bezpieczeństwa, zaufanie do siebie i świata, wspiera budowanie relacji terapeutycznej, poprawia samopoczucie psychofizyczne.

We współczesnym świecie siła i moc delikatnego dotyku są niedoceniane. W naszej kulturze dotyk sprowadzany jest często do kontaktów seksualnych. Stosowanie go traktowane jest nierzadko jako naruszenie prywatności. Nie dotykamy, bo obawiamy się posądzenia o molestowanie.  Bojąc się konsekwencji zaczynamy go coraz rzadziej używać.

Terapeuci werbalni mogą mieć wątpliwości co do stosowanie dotyku w swojej praktyce. Jedne nurty terapeutyczne wykluczają dotyk z terapii a inne uważają, że niestosowanie dotyku, gdy mógłby on przynieść znaczące korzyści jest nieetyczne. Mimo dowodów na korzystny wpływu dotyku na przebieg terapii jest on często ograniczany jedynie do uściśnięcia ręki na dzień dobry czy do widzenia lub się z niego w ogóle rezygnuje.

Z moich obserwacji wynika też, że niektórzy terapeuci manualni, którzy z założenia powinni umieć dotykać w bezpieczny i nieszkodzący sposób, nadużywają dotyku.

Terapeuta, czy manualny, czy werbalny stosujący dotyk potrzebuje:

• wiedzieć, kiedy i gdzie dotknąć oraz dlaczego tutaj a nie gdzie indziej,
• mieć świadomość, kiedy może dotknąć, a kiedy ma wycofać się lub kiedy w ogóle go nie stosować,
• nauczyć się wypatrywać i wsłuchiwać w niewerbalne komunikaty przekazywane przez klienta na poziomie ciała – klient i jego ciało pokażą, kiedy i gdzie, i w jaki sposób można go dotknąć,
• przyjrzeć się temu jaki stosunek ma do dotyku, czemu go używa i czy nie niesie w sobie historii nadużyć związanych z dotykiem, bo te doświadczenia mogą być nieświadomie przenoszone na prace terapeutyczną i na klienta.
•  

Ciało ma wielką mądrość i samo odnajdzie równowagę w momencie, gdy dostarczymy mu odpowiedniej stymulacji przez delikatne dotknięcie we właściwym miejscu. Gdy klient czuje się bezpiecznie, ufa terapeucie to pod wpływem delikatnego dotyku na powierzchnie będą mogły wypłynąć głęboko skrywane urazy i zranienia, które domagają się uzdrowienia.

Terapeuta, który stosuje dotyk, delikatnie, z wyczuciem, dostrajając się i podążając za tym co komunikuje ciało klienta pomaga mu wyzwolić pokłady uzdrawiającej siły.

Nasze ciała poddawane ciągłej stymulacji potrzebują łagodnego podejścia i delikatnej regulacji.   Delikatny dotyk i świadoma praca z ciałem pomagają uwalniać zapisane w ciele emocje i doświadczenia przywracając poczucie sprawczości, właściwe relacje, lekkość, radość i zadowolenie z życia.

Dostrojony i umiejętnie zastosowany dotyk może w znaczący sposób wpłynąć na wynik terapii i przyspieszyć proces powrotu do zdrowia.

Niezależnie od tego czy jest kluczowym elementem terapii czy tylko dodatkiem powinniśmy nauczyć się go właściwie używać.  Uważam, że potrzebna jest wiedza o tym jak używać i pracować z dotykiem w terapii.

W trakcie szklenia pomogę Ci:

• oswoić się z dotykiem i zacząć go używać w swojej pracy
• doskonalić twój warsztat pracy z dotykiem
• budować bezpieczną przestrzeń do pracy z dotykiem
• dostrajać się do klienta, odczytywać czego potrzebuje i podążać za tym,
• zadbać o swoją energię, aby nie doświadczać zmęczenia współczuciem i wypalenia zawodowego,
• łagodnie pracować z klientem używając delikatnego dotyku

Pokażę Ci jak stosować dotyk, aby był karmiący i uzdrawiający a nie krzywdzący i traumatyzujący oraz dowiesz się jak dostrajać się do klienta, aby wiedzieć, gdzie i jak dotknąć. Dostaniesz cenne wskazówki jak zacząć pracować z dotykiem i jak stosować go łagodnie podążając za potrzebami klienta.

Dowiesz się  m.in. jak poprzez dotyk:

• pomóc klientowi rozwijać zdolność do bycia w kontakcie z odczuciami wewnętrznymi, napięciami, rozluźnieniem, oddechem, emocjami tak, aby być w chwili obecnej bez oceniających myśli.
• pomóc klientowi połączyć rozdzielone w wyniku stresu czy traumatycznego zdarzenia umysł, emocje i ciało (doznania sensoryczne).
• dać oparcie, aby klient mógł uwolnić napięcia